Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2015

Συνήθως αποφεύγω την προσωπολατρία, καθώς πολλές φορές ασκείται υπέρ του δέοντος σε βαθμό που θες να κάνεις εμετό. Θα προσπαθήσω λοιπόν να είμαι όσο το λιγότερο δυνατόν "κλισεδιάρικη" στην αναφορά μου στον Βασίλη Σπανούλη και τα κατορθώματά του χθες.

Μπορώ να τα συνοψίσω όλα σε μια φράση: Μετά τον Βασίλη, το χάος


Κάποιος που δεν γνωρίζει τι γίνεται στον Ολυμπιακό θα έλεγε ότι αφήνουν τον Σπανούλη να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Δεν είναι έτσι όμως. Όταν έχεις ατυχίες (π.χ. Λαφαγιέτ χθες), το έργο σου γίνεται αντίξοο και χρειάζεσαι έναν παίκτη κλάσης να κατευθύνει την ομάδα. Ο αρχηγός των ερυθρολεύκων δεν είναι πανάκεια για κάθε δυσκολία, είναι όμως σταθερή αξία.

Όταν τραυματίστηκε ο Λαφαγιέτ τα πράγματα χλόμιασαν για λίγο, έγιναν ίσως και άτυχες επιλογές στο rotation. Αλήθεια όμως, ποιος μπορεί να κατηγορήσει τον Σφαιρόπουλο; Με το υλικό που διαθέτει (ή μάλλον που δε διαθέτει) μπορούμε να πούμε ότι το χειρίστηκε ικανοποιητικά.

Σε κάτι τέτοιες βραδιές λοιπόν "μιλάει" ο Σπανούλης, όταν τα πράγματα είναι  κάπως μετέωρα. Μαζί με (εκπληκτικό) Lojeski και Πρίντεζη έβαλαν θεμέλια για μια σημαντική νίκη. Κάποιοι ίσως διαφωνούν, αλλά ο Σπανούλης δεν είναι "μονοφαγάς". Αυτό το ξέρουν και οι ίδιοι οι συμπαίκτες του και αντίστοιχα δεν τον περιμένουν πάντα να τους ξελασπώνει. Μάλιστα, το έχει δηλώσει ο Petway.


Αν και η άμυνα της Fenerbahce τον πίεζε για αρκετό διάστημα, στο τέλος πήρε ψύχραιμα σουτ που μπορούν να σκοτώσουν -και σκοτώσανε-. Η έξυπνη διαχείριση της μπάλας με τελικές πάσες κτλ. και πάνω απ' όλα το μπασκετικό IQ του που δύσκολα συναντάς σε άλλους παίκτες (πλην των πλέον κλασικών των 2000s) είναι τα στοιχεία που τον καθιστούν απειλή πάντα και παντού.

Θα μπορούσα να κάτσω να αναλύσω τα στατιστικά του για να "γεμίσω" το κείμενο, αλλά αυτό είναι ίδιον άλλων και για άλλες ομάδες. Αναμφίβολα δεν μπορώ να παραλείψω το 0% στα δίποντα (προϊόν της άμυνας της Φενέρ). Έστω και έτσι, τα σφυρίγματα και το "ξύλο" που δέχτηκε νομίζω δικαιολογούν και το 0% και τις 4 μόνο προσπάθειές του. That's as far as I will go with statistics.

Ναι μεν από την άλλη μεριά ο Goudelock έκανε...τα δικά του (23 πόντοι δεν είναι λίγοι), αλλά την κρίσιμη ώρα υπήρχε μόνο Σπανούλης (μιλώ guard-wise; εξάλλου το καθοριστικό σημείο ήταν το τρίποντο του Πρίντεζη). Για να μην παρεξηγηθούμε, είναι από τα καλύτερα guards φέτος ο παίκτης της Fenerbahce. Για κακή του τύχη βέβαια, στις τελευταίες φάσεις η επίθεση της ομάδας του κόλλησε σε εκείνον και δε μπόρεσε να βρει λύσεις καθώς τα μαρκαρίσματα του Ολυμπιακού πάνω του απέδωσαν απόλυτα.

Πίσω στον Σπανούλη: Πλέον είναι και θέμα εμπειρίας, ας μη γελιόμαστε. Όταν έχεις "ψηθεί" και έχεις περάσει από γήπεδα και γήπεδα (!), δεν πτοείσαι με γιουχαρίσματα και αλαλαγμούς. Το αντίθετο μάλιστα. Ξυπνάει μέσα σου η επιθυμία να τους αποστομώσεις. Το έκανε και θα το ξανακάνει όταν χρειαστεί.



Τέλος, μιας και αφιερώνω που αφιερώνω την ανάρτηση σε έναν παίκτη, να κάνω ένα ακόμα μικρό σχόλιο που δεν έχει να κάνει σχέση με το χθεσινό παιχνίδι.


Ο παραπάνω πίνακας νομίζω κάνει ξεκάθαρους τους λόγους της μετακόμισης του Σπανούλη στον Ολυμπιακό. Μερικές φορές οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Τώρα μερικοί ας μείνουν να πιστεύουν ότι ο μόνος λόγος ήταν τα λεφτά. Αδιαφορώ πλέον. Έχουν περάσει 5 χρόνια, get over it. Αυτά.

Υ.Γ. Ευχαριστούμε για τις επαναλήψεις των παιχνιδιών, Nova.
Υ.Γ.2. Κάθε άποψη επιχειρηματολογημένη είναι δεκτή και σεβαστή.


0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *