Πώς αλλάζουν οι καιροί! Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι εδώ είμαστε. Με το πέρας της 8ης αγωνιστικής της Ευρωλίγκα και τα όσα είδαμε από Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, ήρθε η ώρα της αποκωδικοποίησης.
Μιλάμε για δύο ομάδες που βρίσκονται σε διαφορετική φάση. Ο μεν Παναθηναϊκός ανεβαίνει αργά και σταθερά, ο δε Ολυμπιακός δείχνει να θέλει ένα γερό εκ θεμελίων ταρακούνημα. Μήπως όμως οι Πειραιώτες θα έπρεπε να πάρουν ένα μάθημα από τους Πράσινους;
3 κινήσεις ματ έκανε ο Παναθηναϊκός, με τις 2 να δείχνουν θετικά δείγματα από την πρώτη στιγμή και την 3η να αναμένει δοκιμής. Ο Ουίλιαμς εμφανίστηκε σαν από μηχανής θεός το βράδυ της Πέμπτης κι έσωσε το παιχνίδι του Παναθηναϊκού στο τελευταίο δίλεπτο, ενώ ο Χέινς φάνηκε να καταλαβαίνει το ρόλο του στην ομάδα. Τα δείγματα είναι λίγα και όχι τόσο ασφαλή ακόμα, μπορέσαμε πάντως να πάρουμε μία γεύση.
Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στον Παναθηναϊκό. Ο Διαμαντίδης φαίνεται πιο χαλαρός και δικαιολογημένα, καθώς πλέον δεν πέφτει το φορτίο πάνω του. Ο Φώτσης είναι η σταθερή αξία της ομάδας του και "μιλάει" εκεί που πρέπει. Ακόμα κι ο Κούζμιτς κατάφερε να δώσει λύσεις απέναντι στα "θηρία" της Φενέρ. Όσο για τον Ραντούλιτσα, άλλος άνθρωπος. Το συγκλονιστικό της υπόθεσης είναι ότι σε κάποιο σημείο του παιχνιδιού ο Τζόρτζεβιτς άφησε μόνο Αμερικανούς στην περιφέρεια, χωρίς την παρουσία Διαμαντίδη ή Καλάθη, και δικαιώθηκε. Αυτό θα ήταν σχεδόν αδιανόητο ένα μήνα πριν. Ήταν από τις λίγες φορές που φάνηκε η χημεία τους να είναι αυτή που πρέπει να είναι και έδωσαν δείγματα για ευπρεπή συνέχεια.
Από την άλλη, ο Ολυμπιακός προβληματίζεται εδώ και πολλές αγωνιστικές. Το ξεκάθαρο της υπόθεσης είναι ότι οι νεοαποκτηθέντες Όντομ και Ουόρικ (θα) είναι αναλώσιμοι. Όπως έχει καταλήξει κι ο Μιλουτίνοφ που ποτέ δεν έκανε το "μπαμ". Μία ομάδα που θέλει να φτάσει ψηλά, δεν παίρνει αναλώσιμους παίκτες. Ή μάλλον, δεν αναγκάζεται να το κάνει μεσούσης της σεζόν. Έχει πλάνο Α, Β, Γ...
Σαφώς δεν ωφελεί σε τίποτα να επιρρίψουμε ευθύνες στον Σφαιρόπουλο τώρα. Ίσως και να είναι πολύ αργά να κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα. Ο Ολυμπιακός, για να παραμείνει στο παιχνίδι της πρόκρισης, θέλει 6 νίκες στα επόμενα ματς, με δύο από αυτά εκτός. Βρίσκεται καλώς ή κακώς με την πλάτη στον τοίχο. Κακώς γιατί η συνέχεια μοιάζει δυσοίωνη, καλώς γιατί έφτασε η ώρα για αυτοκριτική.
Προς θεού, δεν ζήτησε κανείς μεταγραφές 5 εκατομμυρίων. Δεν ισχύει στο μπάσκετ η λογική του "ό,τι πληρώσεις παίρνεις". Κι αυτό το ξέρει πολύ καλά ο Ολυμπιακός. Αυτό που ζητάει ο φίλαθλος κόσμος, για να επανέλθουμε, είναι πλάνο. Παίκτες οι οποίοι μπορούν να κάνουν το παιχνίδι τους και να το προσαρμόσουν στο σύνολο, αιφνιδιάζοντας τους αντιπάλους. Αυτό που έκανε ο Παναθηναϊκός με τη Φενέρ. Οι πράσινοι αναγκάστηκαν να πάρουν και το ανάλογο ρίσκο στην άμυνα, παρόλα αυτά τους βγήκε σε καλό.
Μιλώντας για άμυνα, εντοπίζουμε το δεύτερο έντονο πρόβλημα του Ολυμπιακού. 45 πόντους στο ημίχρονο από μία μέτρια Μπαρτσελόνα είναι πολλοί.
Και το ερώτημα είναι τί παίχτηκε στα αποδυτήρια. Πώς άραγε αντέδρασε ο Σφαιρόπουλος. Γιατί δεν είδαμε ούτε στο ελάχιστο ένα ξέσπασμα.
Ίσως, λοιπόν, το τρίτο να είναι και το σημαντικότερο θέμα του Ολυμπιακού. Το ηθικό είναι πεσμένο. Αυτή είναι μια διατύπωση που μπορεί να την κάνει κάποιος χωρίς να παρακολουθήσει ούτε λεπτό μπάσκετ, ελάτε όμως που ισχύει. Π.χ., με τί διάθεση να μπει μέσα ο Αθηναίου ξέροντας ότι ένας αναλώσιμος παίκτης όπως ο Όντομ (του) παίρνει χρόνο χωρίς να είναι απαραίτητα καλύτερος από εκείνον; Άραγε είναι δικές μου εικασίες μόνο αυτές;
Το λάδι και το νερό όσο και να τα ανακατεύεις, δεν κάνουν ομοιογενές μείγμα. Έτσι κι ο Σφαιρόπουλος (που δείχνει να έχει δοκιμάσει τα πάντα), δεν μπορεί να εξαρμονίσει αυτό το υλικό. Σαφώς έχει απουσίες που θα αλλάξουν τα δεδομένα μεταγενέστερα (π.χ. Λοτζέσκι), γι'αυτό βέβαια χρειάζεται και plan b.
Κρίνοντας από τον Παναθηναϊκό, η "φθορά" λειτούργησε δημιουργικά. Δεν εντοπίστηκε άμεσα αλλά έχει αρχίσει και διορθώνεται. Το ίδιο συμβαίνει στον Ολυμπιακό. Μένει να δούμε αν θα πάει για... σέρβις και θα τιμήσει το μέταλλο από το οποίο είναι φτιαγμένος, ή θα παραδώσει πινακίδες.
Μιλάμε για δύο ομάδες που βρίσκονται σε διαφορετική φάση. Ο μεν Παναθηναϊκός ανεβαίνει αργά και σταθερά, ο δε Ολυμπιακός δείχνει να θέλει ένα γερό εκ θεμελίων ταρακούνημα. Μήπως όμως οι Πειραιώτες θα έπρεπε να πάρουν ένα μάθημα από τους Πράσινους;
Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στον Παναθηναϊκό. Ο Διαμαντίδης φαίνεται πιο χαλαρός και δικαιολογημένα, καθώς πλέον δεν πέφτει το φορτίο πάνω του. Ο Φώτσης είναι η σταθερή αξία της ομάδας του και "μιλάει" εκεί που πρέπει. Ακόμα κι ο Κούζμιτς κατάφερε να δώσει λύσεις απέναντι στα "θηρία" της Φενέρ. Όσο για τον Ραντούλιτσα, άλλος άνθρωπος. Το συγκλονιστικό της υπόθεσης είναι ότι σε κάποιο σημείο του παιχνιδιού ο Τζόρτζεβιτς άφησε μόνο Αμερικανούς στην περιφέρεια, χωρίς την παρουσία Διαμαντίδη ή Καλάθη, και δικαιώθηκε. Αυτό θα ήταν σχεδόν αδιανόητο ένα μήνα πριν. Ήταν από τις λίγες φορές που φάνηκε η χημεία τους να είναι αυτή που πρέπει να είναι και έδωσαν δείγματα για ευπρεπή συνέχεια.
Από την άλλη, ο Ολυμπιακός προβληματίζεται εδώ και πολλές αγωνιστικές. Το ξεκάθαρο της υπόθεσης είναι ότι οι νεοαποκτηθέντες Όντομ και Ουόρικ (θα) είναι αναλώσιμοι. Όπως έχει καταλήξει κι ο Μιλουτίνοφ που ποτέ δεν έκανε το "μπαμ". Μία ομάδα που θέλει να φτάσει ψηλά, δεν παίρνει αναλώσιμους παίκτες. Ή μάλλον, δεν αναγκάζεται να το κάνει μεσούσης της σεζόν. Έχει πλάνο Α, Β, Γ...
Σαφώς δεν ωφελεί σε τίποτα να επιρρίψουμε ευθύνες στον Σφαιρόπουλο τώρα. Ίσως και να είναι πολύ αργά να κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα. Ο Ολυμπιακός, για να παραμείνει στο παιχνίδι της πρόκρισης, θέλει 6 νίκες στα επόμενα ματς, με δύο από αυτά εκτός. Βρίσκεται καλώς ή κακώς με την πλάτη στον τοίχο. Κακώς γιατί η συνέχεια μοιάζει δυσοίωνη, καλώς γιατί έφτασε η ώρα για αυτοκριτική.Προς θεού, δεν ζήτησε κανείς μεταγραφές 5 εκατομμυρίων. Δεν ισχύει στο μπάσκετ η λογική του "ό,τι πληρώσεις παίρνεις". Κι αυτό το ξέρει πολύ καλά ο Ολυμπιακός. Αυτό που ζητάει ο φίλαθλος κόσμος, για να επανέλθουμε, είναι πλάνο. Παίκτες οι οποίοι μπορούν να κάνουν το παιχνίδι τους και να το προσαρμόσουν στο σύνολο, αιφνιδιάζοντας τους αντιπάλους. Αυτό που έκανε ο Παναθηναϊκός με τη Φενέρ. Οι πράσινοι αναγκάστηκαν να πάρουν και το ανάλογο ρίσκο στην άμυνα, παρόλα αυτά τους βγήκε σε καλό.
Μιλώντας για άμυνα, εντοπίζουμε το δεύτερο έντονο πρόβλημα του Ολυμπιακού. 45 πόντους στο ημίχρονο από μία μέτρια Μπαρτσελόνα είναι πολλοί.
Ο ΟΣΦΠ έχει φάει 75 από την Ζάλγκιρις, 82 από την Μπαρτσελόνα, 84 από την Ρεάλ, 92 από την ΤΣΣΚΑ όταν το... μεγάλο του όπλο είναι η άμυνα.— Vangelis Stellakis (@StellEvan) February 26, 2016
Και το ερώτημα είναι τί παίχτηκε στα αποδυτήρια. Πώς άραγε αντέδρασε ο Σφαιρόπουλος. Γιατί δεν είδαμε ούτε στο ελάχιστο ένα ξέσπασμα.
Ίσως, λοιπόν, το τρίτο να είναι και το σημαντικότερο θέμα του Ολυμπιακού. Το ηθικό είναι πεσμένο. Αυτή είναι μια διατύπωση που μπορεί να την κάνει κάποιος χωρίς να παρακολουθήσει ούτε λεπτό μπάσκετ, ελάτε όμως που ισχύει. Π.χ., με τί διάθεση να μπει μέσα ο Αθηναίου ξέροντας ότι ένας αναλώσιμος παίκτης όπως ο Όντομ (του) παίρνει χρόνο χωρίς να είναι απαραίτητα καλύτερος από εκείνον; Άραγε είναι δικές μου εικασίες μόνο αυτές;
Το λάδι και το νερό όσο και να τα ανακατεύεις, δεν κάνουν ομοιογενές μείγμα. Έτσι κι ο Σφαιρόπουλος (που δείχνει να έχει δοκιμάσει τα πάντα), δεν μπορεί να εξαρμονίσει αυτό το υλικό. Σαφώς έχει απουσίες που θα αλλάξουν τα δεδομένα μεταγενέστερα (π.χ. Λοτζέσκι), γι'αυτό βέβαια χρειάζεται και plan b.
Κρίνοντας από τον Παναθηναϊκό, η "φθορά" λειτούργησε δημιουργικά. Δεν εντοπίστηκε άμεσα αλλά έχει αρχίσει και διορθώνεται. Το ίδιο συμβαίνει στον Ολυμπιακό. Μένει να δούμε αν θα πάει για... σέρβις και θα τιμήσει το μέταλλο από το οποίο είναι φτιαγμένος, ή θα παραδώσει πινακίδες.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου