...Ή παίζεις καλά και στρατηγικά και νικάς ή σε λαβώνει η τακτική του αντιπάλου και χάνεις. Δεν είναι δύσκολο να το κατανοήσεις σαν άθλημα. Είναι επίσης δίκαιο και δε σηκώνει τύχη εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις (τα λέμε και buzzer), ο καλύτερος κερδίζει.
Αυτή η εισαγωγή αποτελεί πρώτα πρώτα απάντηση στον Ιάκωβο Φιλιππούση που μετά περισσής άνεσης έλεγε και ξαναέλεγε χθες ότι η Εθνική πήγε με "άγχος φαβορί" επειδή είχε βγει με 5-0 στον όμιλο. Ένα μούδιασμα υπήρχε, δεν υπάρχει όμως τέτοια δικαιολογία σε τέτοιο επίπεδο Εθνικών ομάδων. Ή πας διαβασμένος ή σε στέλνει ο αντίπαλος αδιάβαστο!
Ας μην αναλωθούμε πολύ στο γιατί και πως χάσαμε, ας μείνουμε στο ότι όλα πήγαν λάθος χθες για την Εθνική. Η άμυνα, η επίθεση, η ευστοχία, τα ριμπάουντ και και και...
Θέλω να τονίσω πως αυτή η Εθνική είναι ότι καλύτερο έχω δει τα τελευταία πονεμένα χρόνια σε διακρατικές οργανώσεις, και ελπίζω βαθύτατα να είναι μόνο η αρχή. Δεν θεωρώ ότι μου φταίει κάτι μεμονωμένα, ή κάτι που να με ενοχλεί πέραν από 2-3 θεματάκια που δεν είναι της παρούσης. Το κλίμα φαίνεται ευχάριστο, οι παίκτες είναι αρκετά ώριμοι και ο κόουτς εξαιρετικά κατατοπισμένος.
Αν εξαιρέσουμε τον αγώνα εναντίον της Αργεντινής, η Εθνική δεν βρήκε ιδιαίτερη αντίσταση στους αντιπάλους του ομίλου, γεγονός που εν τέλει παίζει τον ρόλο του. Θα αντιδρούσε καλύτερα και με πιο ουσιαστική παρουσία σε έναν όμιλο με Ισπανία ή ΗΠΑ, όπου θα έβλεπε πραγματικά πως είναι ένα σκληρό παιχνίδι γεμίζοντας με τις κατάλληλες παραστάσεις και τακτικές για μελλοντική.... χρήση.
Όπως πολύ σωστά είχε τονίσει ο Ζήσης, μετά το 5-0 οι Έλληνες (κατά κόρον μη μπασκετόφιλοι) πίστεψαν πως έχουμε την team USA και ότι πάμε φουλ για μετάλλιο. Τα πράγματα δεν είναι έτσι, ποτέ δεν ήταν. Στο πίσω μέρος του μυαλού μας όλοι ίσως είχαμε μία γλυκιά προσμονή για ένα μετάλλιο, αλλά η αλήθεια είναι πως είναι ακόμα πολύ νωρίς για τέτοιες βλέψεις. Δεν ψήνεται ομάδα σε 6 επαγγελματικούς-επίσημους αγώνες σε 3 από τους οποίους έκανε περίπατο.
Έτσι είναι όμως, όταν τα μυαλά φεύγουν πάνω από το κεφάλι μερικών και προσγειώνονται απότομα, ξεκινούν να ρίχνουν χολή. Ευτυχώς ούτε οι παίκτες, ούτε το τεχνικό τιμ φαίνεται να παίρνουν τέτοια σχόλια κατάκαρδα. Πάντως, εγώ το παραπονάκι μου θα το κάνω. Όπως δε βγαίνω να μιλήσω για ποδόσφαιρο ή τένις γιατί δεν σκαμπάζω τα "τεχνικά" του αθλήματος, έτσι με ενοχλεί να βλέπω κυρίως ποδοσφαιροχούλιγκανς που από μπάσκετ βλέπουν μόνο τα ματς ΠΑΟ-Ολυμπιακός, να χύνουν φαρμάκι για την φετινή Εθνική.
Για να συντομεύω, η ομάδα οφείλει να συνεχίσει ως έχουσα μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, ελπίζω και με προσθήκες Σόφο-Σπανούλη-Μαυροκεφαλίδη, με τον Κατσικάρη στον πάγκο. Η διαρκής αλλαγή προπονητών δεν ευνοεί το κλίμα και τώρα που βρήκαμε έναν άνθρωπο που έχει καταφέρει τα ακατόρθωτα και να συμμορφώσει τα ολίγον τι ανεμοσκορπίσματα του Τρινκιέρι, είναι κρίμα να τον διώξουμε. Το ρόστερ, πάντως θέλει αλλαγές και προσαρμογές, ας αφήσουμε έξω τα βύσματα και ας κρατήσουμε όσους αξίζουν και μπορούν να πάρουν στις πλάτες τους την Εθνική και να αποστομώσουν τους επικριτές τους.
Πιο άμεση ευκαιρία για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα από το Eurobasket 2015 δεν υπάρχει. Μέχρι τότε το μόνο που υπάρχει είναι χρόνος και υπομονή.
Κλείνοντας, πολύ την υποτιμήσαμε τη Σερβία σαν ομάδα. Όπως ανέφερα και στο προχθεσινό πόστ, είναι ομάδα που σαν σύνολο μπορεί να μη γεμίζει το μάτι, αλλά αποτελείται από μεμονωμένα ταλέντα που στην καλή τους μέρα μπορεί να σε τσακίσουν αν δεν τα προσέξεις. Έτσι και έγινε. Τώρα οι Σέρβοι ετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν την φουριόζα Βραζιλία που σύνθλιψε χθες το βράδυ την Αργεντινή. Μία συμβουλή προς τους Σέρβους: μην πάθετε "Ελλάδα" αμφισβητώντας τον αντίπαλο!
Αυτή η εισαγωγή αποτελεί πρώτα πρώτα απάντηση στον Ιάκωβο Φιλιππούση που μετά περισσής άνεσης έλεγε και ξαναέλεγε χθες ότι η Εθνική πήγε με "άγχος φαβορί" επειδή είχε βγει με 5-0 στον όμιλο. Ένα μούδιασμα υπήρχε, δεν υπάρχει όμως τέτοια δικαιολογία σε τέτοιο επίπεδο Εθνικών ομάδων. Ή πας διαβασμένος ή σε στέλνει ο αντίπαλος αδιάβαστο!
Ας μην αναλωθούμε πολύ στο γιατί και πως χάσαμε, ας μείνουμε στο ότι όλα πήγαν λάθος χθες για την Εθνική. Η άμυνα, η επίθεση, η ευστοχία, τα ριμπάουντ και και και...Θέλω να τονίσω πως αυτή η Εθνική είναι ότι καλύτερο έχω δει τα τελευταία πονεμένα χρόνια σε διακρατικές οργανώσεις, και ελπίζω βαθύτατα να είναι μόνο η αρχή. Δεν θεωρώ ότι μου φταίει κάτι μεμονωμένα, ή κάτι που να με ενοχλεί πέραν από 2-3 θεματάκια που δεν είναι της παρούσης. Το κλίμα φαίνεται ευχάριστο, οι παίκτες είναι αρκετά ώριμοι και ο κόουτς εξαιρετικά κατατοπισμένος.
Αν εξαιρέσουμε τον αγώνα εναντίον της Αργεντινής, η Εθνική δεν βρήκε ιδιαίτερη αντίσταση στους αντιπάλους του ομίλου, γεγονός που εν τέλει παίζει τον ρόλο του. Θα αντιδρούσε καλύτερα και με πιο ουσιαστική παρουσία σε έναν όμιλο με Ισπανία ή ΗΠΑ, όπου θα έβλεπε πραγματικά πως είναι ένα σκληρό παιχνίδι γεμίζοντας με τις κατάλληλες παραστάσεις και τακτικές για μελλοντική.... χρήση.
Όπως πολύ σωστά είχε τονίσει ο Ζήσης, μετά το 5-0 οι Έλληνες (κατά κόρον μη μπασκετόφιλοι) πίστεψαν πως έχουμε την team USA και ότι πάμε φουλ για μετάλλιο. Τα πράγματα δεν είναι έτσι, ποτέ δεν ήταν. Στο πίσω μέρος του μυαλού μας όλοι ίσως είχαμε μία γλυκιά προσμονή για ένα μετάλλιο, αλλά η αλήθεια είναι πως είναι ακόμα πολύ νωρίς για τέτοιες βλέψεις. Δεν ψήνεται ομάδα σε 6 επαγγελματικούς-επίσημους αγώνες σε 3 από τους οποίους έκανε περίπατο.
Έτσι είναι όμως, όταν τα μυαλά φεύγουν πάνω από το κεφάλι μερικών και προσγειώνονται απότομα, ξεκινούν να ρίχνουν χολή. Ευτυχώς ούτε οι παίκτες, ούτε το τεχνικό τιμ φαίνεται να παίρνουν τέτοια σχόλια κατάκαρδα. Πάντως, εγώ το παραπονάκι μου θα το κάνω. Όπως δε βγαίνω να μιλήσω για ποδόσφαιρο ή τένις γιατί δεν σκαμπάζω τα "τεχνικά" του αθλήματος, έτσι με ενοχλεί να βλέπω κυρίως ποδοσφαιροχούλιγκανς που από μπάσκετ βλέπουν μόνο τα ματς ΠΑΟ-Ολυμπιακός, να χύνουν φαρμάκι για την φετινή Εθνική.
Για να συντομεύω, η ομάδα οφείλει να συνεχίσει ως έχουσα μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, ελπίζω και με προσθήκες Σόφο-Σπανούλη-Μαυροκεφαλίδη, με τον Κατσικάρη στον πάγκο. Η διαρκής αλλαγή προπονητών δεν ευνοεί το κλίμα και τώρα που βρήκαμε έναν άνθρωπο που έχει καταφέρει τα ακατόρθωτα και να συμμορφώσει τα ολίγον τι ανεμοσκορπίσματα του Τρινκιέρι, είναι κρίμα να τον διώξουμε. Το ρόστερ, πάντως θέλει αλλαγές και προσαρμογές, ας αφήσουμε έξω τα βύσματα και ας κρατήσουμε όσους αξίζουν και μπορούν να πάρουν στις πλάτες τους την Εθνική και να αποστομώσουν τους επικριτές τους.
Πιο άμεση ευκαιρία για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα από το Eurobasket 2015 δεν υπάρχει. Μέχρι τότε το μόνο που υπάρχει είναι χρόνος και υπομονή.
Κλείνοντας, πολύ την υποτιμήσαμε τη Σερβία σαν ομάδα. Όπως ανέφερα και στο προχθεσινό πόστ, είναι ομάδα που σαν σύνολο μπορεί να μη γεμίζει το μάτι, αλλά αποτελείται από μεμονωμένα ταλέντα που στην καλή τους μέρα μπορεί να σε τσακίσουν αν δεν τα προσέξεις. Έτσι και έγινε. Τώρα οι Σέρβοι ετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν την φουριόζα Βραζιλία που σύνθλιψε χθες το βράδυ την Αργεντινή. Μία συμβουλή προς τους Σέρβους: μην πάθετε "Ελλάδα" αμφισβητώντας τον αντίπαλο!
Υ.Γ. Για πείτε βρε παιδιά, δεν είναι αντιαθλητικό το κρέμασμα του Κάλινιτς;
Υ.Γ.2. Κλαίω με το τρολάρισμα του Goran στους Αυστραλούς!
3+5=7 Somebody miscalculated #Spain2014 AUS vs TUR
— Goran Dragic (@Goran_Dragic) September 7, 2014
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου