Δυναμικές φιγούρες γυναικών στο σύγχρονο μπάσκετ ανά τον κόσμο.

Για τη φετινή μέρα της γυναίκας, επιλέγω να αφιερώσω μια αράδα λέξεις σε γυναίκες του μπάσκετ της εποχής μας, που απασχολούν το φίλαθλο κοινό με τη δουλειά και την προσφορά τους στο άθλημα.

Μετά από αρκετή σκέψη, κατέληξα σε 7, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο επιβιώνουν σε έναν τομέα αμιγώς ανδροκρατούμενο. Παραδείγματα οικουμενικά και από όλες τις θέσεις (αθλήτριες, προπονήτριες, διαιτητές, διοικητικά στελέχη). Καλή ανάγνωση!

 WNBA/NBA:

Becky Hammon, βοηθός προπονητή των San Antonio Spurs

Παλαίμαχη αθλήτρια σε WNBA και Ευρώπη, η Hammon είναι η πρώτη γυναίκα προπονήτρια στην ιστορία του NBA.
 

Η αγωνιστική της καριέρα ξεκίνησε το 1999 και διήρκεσε ως και το 2013 και αποδείχθηκε μεστή. Εκτός από το WNBA, έχει περάσει από τη Ρωσία και την Ισπανία, αφήνοντας το δικό της στίγμα και στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ.
 

Καθώς είναι "παιδί" των Spurs, μετά από έναν τραυματισμό, πριν ένα χρόνο περίπου, συχνά τύχαινε να παρακολουθούσε τις προπονήσεις τους. Εξέφραζε τις απόψεις και τις διορθώσεις της στο τεχνικό τιμ, καθώς το μικρόβιο της προπονητικής υπήρχε μέσα της από τότε που ξεκίνησε να παίζει. Ως συνέπεια, ο Gregg Popovich την ενσωμάτωσε το καλοκαίρι του 2014 στην ομάδα του.
 

"Έχω ακούσει κάθε λόγο για τον οποίο δε μπορώ να πετύχω. Και πάλι, απλά αφουγκράζεσαι τα πάντα. Συνέχεια λέω ότι πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός με τις φωνές που ακούς. Οι πιο κοντινές μου πάντα μου έλεγαν ότι μπορώ.". Μια δήλωσή της σε συνέντευξη με την Doris Burke.
 

Laurel J. Richie, πρόεδρος του WNBA
 

Η πρόεδρος της κορυφαίας μπασκετικής διοργάνωσης γυναικών δεν είναι αυτό που θα λέγαμε "γέννημα θρέμμα" μπασκετόφιλη. Ξεκίνησε ως αντιπρόεδρος και μάνατζερ του Σωματείου Γυναικών Προσκόπων της Αμερικής. Κι όμως, η αγάπη της για τα αθλήματα σε συνδυασμό με την οξυδέρκεια στη δουλειά της την έφεραν τον Απρίλη του 2011 στην ανώτατη διοικητική θέση του WNBA.
 

"Είναι υπέροχο [να βλέπεις να εκπληρώνονται τα όνειρα κάποιου]. Μια παίκτρια θα πει ότι είναι τυχερή και ευλογημένη που μπορεί να ασκεί το επάγγελμα βιοποριστικά. Ξέρεις, θα παίζανε μπάσκετ, ούτως ή άλλως. Ειλικρινά, το γεγονός ότι όχι μόνο είναι ικανές να ζήσουν απ'αυτό, αλλά και να μοιραστούν το παιχνίδι με νεαρές γυναίκες και νεαρούς άντρες είναι υπέροχο. Πιστεύω είναι εξίσου σημαντικό για τους νέους άντρες να βλέπουν τις γυναίκες να παίζουν, όσο είναι και για τα κορίτσια. [...] Μιλάω συχνά με γυναίκες και άντρες ιδιοκτήτες ομάδων που είναι απλά πολύ περήφανοι που επεκτείνεται το μπάσκετ και δη το γυναικείο." - Σε ερώτηση σχετικά με το πως αισθάνεται που το WNBA καταφέρνει να εκπληρώνει τα όνειρα των επαγγελματιών.

Lauren Hill, (honorary) forward των Mount St. Joseph Lions

Γεννημένη το 1995 στην Ιντιάνα, η Lauren έχει ζήσει 2 ζωές σε 19 χρόνια! Η νεαρή freshman πάσχει από καρκίνο στον εγκέφαλο και έχει κάνει την περιπέτειά της σύμβολο ενθάρρυνσης χιλιάδων άλλων ανθρώπων. 

Δεδομένης της κατάστασής της, έχει παίξει μόνο σε 4 παιχνίδια με τους Lions, ενώ στις αρχές του χρόνου εκτέλεσε και χρέη βοηθού προπονητή για έναν αγώνα στην ίδια ομάδα.

Με έναν τηλεμαραθώνιο που οργάνωσε στο Σινσινάτι, κατάφερε να συγκεντρώσει 1 εκατομμύριο δολάρια για την καρκινική παιδιατρική έρευνα του ιδρύματος "The Cure Starts Now". 

"Νοητικά, νιώθω ίδια. Είμαι η ίδια Lauren. Έπειτα σηκώνομαι, πιάνω την μπάλα και κάνω ντρίμπλες και απλά δεν είναι το ίδιο. Είναι δύσκολο γιατί δε μπορώ να κάνω κάτι γι'αυτό και γίνεται συνεχώς χειρότερο."
 
"Μ'αρέσει να διαβάζω γράμματα από ανθρώπους με την ίδια πάθηση. Είναι τα αγαπημένα μου γιατί αυτούς εκπροσωπώ όταν μιλάω και είναι ανακουφιστικό για μένα να ξέρω ότι τους βοηθάω... ειδικά τα παιδιά. Με αποκαλούν το ίνδαλμά τους και αυτό ήταν που ήθελα πάντα να γίνω. Ακόμα και πριν απ'αυτό [την αρρώστια], βοηθούσα σε κατασκηνώσεις μπάσκετ και ποδοσφαίρου." 

Αυτά δηλώνει σε πρόσφατη εξομολόγησή της στο WCPO.com.

Violet Palmer, διαιτητής NBA
 

Αν η Hammon έγραψε ιστορία μια φορά στην προπονητική, η Palmer γκρέμισε τοίχους 18 σεζόν πριν, όταν έγινε η πρώτη γυναίκα διαιτητής στο NBA.
 
Έκτοτε έχει σφυρίξει σε εκατοντάδες παιχνίδια χωρίς να προκαλέσει κάποιο ιδιαίτερο "επεισόδιο" με την παρουσία της. 18 χρόνια πριν, μόνο τότε υπήρξαν αντιδράσεις, όμως εκείνη δεν τα παράτησε, δεν πήγε στο WNBA ή στο NCAA όπως θα βόλευε τα λιμνάζοντα νερά του τότε μπάσκετ.

Σε συνέντευξή της στην ιστοσελίδα Makers, κλήθηκε να απαντήσει για το πλέον διάσημο σχόλιο του sportscaster και παλαίμαχου μπασκετμπολίστα Cedric Maxwell που την ήθελε να "πάει πίσω στην κουζίνα της".
 
"Αυτό αλήθεια μου έδωσε παραπάνω κίνητρο, ώστε να βγω εκεί έξω, να μάθω την τέχνη, να κάνω τη δουλειά, να είμαι επαγγελματίας και να δείξω σε όλους ότι "ξέρεις τι; Σε λίγο θα σιωπάς, γιατί θα δεις ότι μπορώ να κάνω τη δουλειά μου όπως ακριβώς θα την έκανε ο κάθε άντρας στο παρκέ."

Ευρώπη/Ελλάδα:

Nneka Ogwumike, power forward της Dynamo Kursk
 

Η Ogwumike κατάγεται από το Τέξας. Αυτός και μόνο θα ήταν ένας λόγος να την έχουμε στις καρδιές μας. Το 2012 επιλέχθηκε ως #1 στον πρώτο γύρο του WNBA draft από τους Los Angeles Sparks. Έχει κατακτήσει, μεταξύ άλλων, και το χρυσό μετάλλιο με την εθνική γυναικών των ΗΠΑ στην Τουρκία πέρσι. Φέτος, βρίσκεται στη Ρωσία και κάνει πράγματα και θαύματα.
 

Με μ.ο. 19.6 πόντους ανά παιχνίδι, είναι η πρώτη σκόρερ της γυναικείας Euroleague, κερδίζοντας σχεδόν κάθε βδομάδα τον τίτλο της πολυτιμότερης παίκτριας.
 

"Πραγματικά εύχομαι να ενθαρρύνω όλο και περισσότερα κορίτσια να μείνουν μακριά από το να είναι καλές σε ένα μόνο πράγμα ή το να κάνουν πολλά χωρίς να είναι καλές σ'αυτά. Αντίθετα [εύχομαι] να συνεχίσουν να χτίζουν έναν όμορφο κόσμο στον οποίο υπάρχουν γυναίκες με πολλά ταλέντα." - από ανάρτηση στο blog της στο ESPN.

Δήμητρα Καλέντζου, point guard του Παναθηναϊκού
 

  

Η καριέρα της στα παρκέ ξεκινά το 1995 με το Παγκράτι, στα 17 της χρόνια. Από τότε, η Καλέντζου εδραιώθηκε στο γυναικείο μπάσκετ και συνεχίζει ακάθεκτη, 20 χρόνια μετά, ως αρχηγός του Παναθηναϊκού. Σημαντική είναι και η παρουσία της στη γυναικεία εθνική ομάδα την οποία τιμά από την αρχή της πορείας της.
 

Φέτος σίγουρα την έχετε ακούσει να μιλά για τα προβλήματα του γυναικείου πρωταθλήματος και κατ'επέκταση της ΕΟΚ, όμως η ίδια συνεχίζει να αποδίδει τα μέγιστα και αποτελεί πλέον σύμβολο του Ελληνικού γυναικείου μπάσκετ.
 

Θα τη δείτε το καλοκαίρι με την Εθνική στο Eurobasket που διεξάγεται από 11 ως 28 Ιουνίου σε Ουγγαρία και Ρουμανία (η Εθνική μας παίζει στην πόλη Οραντέα της Ρουμανίας).

Μαρία Μπαρλά, προπονήτρια Ζ.Α.Ο.Ν.Κηφισιάς (ΕΣΚΑ)
 

Εκτός από γυναίκες παίκτριες, ασφαλώς υπάρχουν και γυναίκες προπονήτριες στην Ελλάδα. Μία εξ αυτών είναι η Μαρία Μπαρλά του Ζ.Α.Ο.Ν. Κηφισιάς.
 

Η τεχνικός καλείται να κοουτσάρει μια ομάδα με περίσσιο ταλέντο, όμως με αρκετά εξωαγωνιστικά προβλήματα.
 

Σε συνέντευξή της στο kifisia24.gr, έκανε δηλώσεις τόσο για την ομάδα της, όσο και για το γυναικείο μπάσκετ εν συνόλω.
 

"Το γυναικείο μπάσκετ τα τελευταία χρόνια ουσιαστικά ζει από τους ανθρώπους που το αγαπάνε και το στηρίζουν από ατομικές προσπάθειες μελών των συλλόγων"
 

"Το τμήμα μπάσκετ γυναικών του Ζ.Α.Ο.Ν. ξεκίνησε σε μια δύσκολη εποχή για όλους, χωρίς χορηγούς, χωρίς οικονομική βοήθεια, χωρίς ώρες προπονήσεων, με την ομάδα να ξεκινάει από το μηδέν, δηλαδή από το -4 [λόγω μη ύπαρξης τμήματος κορασίδων όπως προέβλεπε ο κανονισμός]. Μαζευτήκαμε μια παρέα ανθρώπων που αγαπάμε το μπάσκετ, που εκτιμούσαμε τον Ζ.Α.Ο.Ν. και την ιστορία και τελείως εθελοντικά αποφασίσαμε να το χτίσουμε από την αρχή. Κάθε χρόνο γινόμαστε και καλύτερες."

Αξιοσημείωτη διευκρίνηση: Υπάρχουν και άντρες στο γυναικείο μπάσκετ που φροντίζουν να το κάνουν καλύτερο. Από τους προπονητές μέχρι τους φροντιστές κ.ο.κ. Δεν τίθεται κανένα ζήτημα φαβοριτισμού με αυτή την ανάρτηση. Εξάλλου, όπως θα έχετε διαπιστώσει, το μπλογκ ασχολείται συνεχώς με ανδρικό μπάσκετ.

Υ.Γ. Να χαίρεστε τις γυναίκες της ζωή σας!